Brandende fakkel

Hoe maak je van een spaarlamp een fakkel. Dat moeten de jongens en Britt hebben gedacht in hun huisje. Zij zitten namelijk in een eigen huisje, onder dat van ons. Leuke huisjes overigens, mooi zicht op zee, goeie airco, flatscreen, mooie veranda en bij ons nog een terras. Niets te klagen dus. Het enige wat bij ons ontbreekt is warm water in de douche.
Nadat Britt heeft gedoucht doet Chris de fakkelachtige sfeerverlichting in hun kamer aan. Pats.......het is donker. Er is een stop gesprongen. Britt stapt kleddernat van de douche de kamer in en loopt naar buiten, een lekker spoor nalatend. Chris belt naar ons met de hulpvraag. Kim neemt op het toilet op, ja want daar is ook een telefoon, pal naast het toilet. Handig, voor het geval het papier op is.
Ik loop naar beneden en zo ook dat het pikdonker is. Na zelf wat knoppen te hebben geprobeerd, loopt Ruben naar de technische mannen. Ruben gaf al aan dat een van de 'fakkellampen' in de kamer raar deed. Yes, yes zegt de regelThai en loopt met een buigende knik gewoon door. Binnen in huis voert hij de zelfde routine uit als wij en komt tot de conclusie dat de stroom er uit ligt. Goh!
Hij roept door zijn portofoon (hebben ze allemaal daar, echt een hebbeding) waarschijnlijk een collega, want binnen een mum van tijd schiet een kleine Thai glimlachend en met een buigende knik naar binnen. Hij staat bij de fakkelachtige lamp en roept via zijn portofoon naar weer een collega op afstand om de stroom er op te zetten (dat denk ik dan). Zo geschiede. Pats, weer de stroom eruit, nu met een kerstachtig vonkentafereel. Wel mooi, maar niet goed. Britt schiet als de eerste, met een gilletje, weer met een rotvaart maar buiten. Dit tafereel herhaalt zich een aantal maal, waarbij de vonken zich ontwikkelen tot heuse steekvlammen. Yes, de fakkel brandt. Het kan.
De kleine, nog steeds glimlachende Thai, heeft een kniptang (zo noemen de kinderen dat, dus ik nu ook) in zijn handen en voordat hij knipt raadpleegt hij nog zijn portofoon. Ik hoor met een krakende stem een antwoord uit de portofoon komen van 'khatoot kaap' of  'kaap'. Het eerste betekent 'sorry', het tweede 'ok'. Ik proef een onzekerheid over het vervolg, maar de kleine glimlachende Thai knipt, als was het een bom, een van de draden door. Er gebeurt niets, en ook de andere Thai glimlacht nu weer knikkend. De kleine Thai begint druk met een zaklampje en een schroevendraaier in zijn hand de fitting van de gedoofde lantaarn te ontmantelen. Hij moet zichzelf bijschijnen, want de andere Thai glimlacht alleen maar en doet niets. Voor dat de kleine Thai het weet heeft hij niet alleen de lamp, maar ook een stuk muur in zijn hand. Da's handig, hij knipt nu alles los en duwt, terwijl ik maar ben gaan bijschijnen (de andere Thai bleef hangen in zijn glimlach) alle draden met wat tape in de muur. Zo opgelost. Ik vraag aan beide Thai of ik gelijk heb dat de kortsluiting ontstond doordat de beide fakkels samen met wat stopcontacten,  waterdruppels opvingen uit de recht daarboven hangende airco. Yes, yes zeggen beide Thai, volop glimlachend en knikkend en lopen ze druk sorry sorry roepend en wijzend naar net gat met draden, tomorrow, naar buiten. En toch heb ik het gevoel dat ze absoluut geen idee hadden waar ik het over had. 
Frappant was wel dat vanaf het geval van de brandende fakkel, wij warm water hadden.